Zakłada się, że lata 2030-2035 będą okresem, w którym konieczna będzie głęboka rewizja scenariuszy rozwoju w odniesieniu do klimatu, w zależności od intensywności zmian klimatycznych.
Jeśli szacowany w tym czasie docelowy wzrost temperatury przekroczy poziom 20C, prognozujemy dalsze zaostrzanie norm środowiskowych w kierunku znacznego ograniczenia emisji CO2 i skrajnie restrykcyjnie normy emisji tlenków azotu, siarki oraz rtęci i pyłów. Zaostrzenie polityki klimatycznej poskutkuje ograniczeniem podaży uprawnień do emisji CO2 w ETS, co wykreuje znaczną podwyżkę cen tych uprawnień.
W perspektywie do 2050 r. prognozuje się, że największym wyzwaniem będzie zapewnienie stabilnych dostaw energii elektrycznej do wsparcia wzrostu gospodarczego kraju oraz rosnącej zamożności, przy jednoczesnej konieczności przyspieszenia transformacji energetycznej, poprzez inwestycje w technologie niskoemisyjne. Sektor energetyczny jest obecnie największym pojedynczym źródłem emisji dwutlenku węgla i niezależnie od scenariuszy zmian klimatycznych i wzrostu temperatury niezwykle istotne jest ograniczenie emisji w tym sektorze.
Czynnikiem determinującym rozwój energetyki krajowej w perspektywie długookresowej będą decyzje strategiczne w zakresie ochrony środowiska i klimatu podejmowane na poziomie Unii Europejskiej, w tym w szczególności strategia klimatyczna Unii Europejskiej 2050. Europejski Zielony Ład zawiera propozycję planu działań umożliwiających przejście do gospodarki zeroemisyjnej poprzez bardziej efektywne wykorzystanie zasobów dzięki przejściu na czystą gospodarkę o obiegu zamkniętym, powstrzymaniu zmiany klimatu, przeciwdziałaniu utracie różnorodności biologicznej i zmniejszeniu poziomu zanieczyszczeń. Więcej na temat w zakładce Strategia/Warunki otoczenia wyznaczające wybór strategii w ujęciu długo, średnio i krótkookresowym.
