W perspektywie obowiązującej Strategii Grupy TAURON nie należy spodziewać się rewolucyjnych zmian w technologiach wytwarzania konwencjonalnego. W perspektywach średnio i długoterminowej znaczenia mogą nabrać metody konwersji węgla, oferujące efektywne wykorzystanie zasobów węgla z jednoczesnym uwzględnieniem konieczności obniżania emisji CO2 (np. zgazowanie, lub CCU) ale coraz silniej rysuje się perspektywa rozwijania technologii odnawialnych i magazynowania energii elektrycznej przy wsparciu konwencjonalnych źródeł (rola stabilizująca system).
Nowe bloki konwencjonalne dysponują instalacjami pozwalającymi spełnić najbardziej surowe wymagania ochrony środowiska (konkluzje BAT). Sprawność nowych jednostek konwencjonalnych – przy odpowiednio wysokich parametrach pary przegrzanej i ciśnienia (parametry ultranadkrytyczne) – być może sięgnie 50%, jednak patrząc z dzisiejszej perspektywy w Europie takie technologie nie będą rozwijane.
Mając na uwadze jednostkowe emisje CO2 możliwe że będą rozwijane projekty bazujące na poligeneracji (równoległym wytwarzaniu energii i mediów chemicznych) czy kogeneracji. Upowszechnienie układów hybrydowych, w skład których będą wchodzić także magazyny energii wielko, średnio i małoskalowe (w tym samochody elektryczne), przy jednoczesnym szybkim wzroście kosztów sieciowych (zapewnienie niezawodnego działania sieci w systemie opartym na OZE) może spowodować odchodzenie zamożniejszych klientów w sferę off-grid, co dodatkowo mogłoby podnieść koszty sieciowe pozostałym. Już dzisiaj możemy wskazać przykłady produkcji na własne potrzeby i to zarówno w małej skali (prosumenckiej) jak i w postaci dużych bloków energetycznych (jednostki CCGT wybudowane przez ORLEN) – ten trend będzie utrzymany powodując rozwijanie technologii pozwalających na osiąganie kilku produktów w jednym procesie – np. energia elektryczna, ciepło, chłód, sprężone powietrze, technologie power to gas, itp. Niemniej w perspektywie długoterminowej nadal będą rozwijane technologie związane z OZE oraz magazyny energii, ze szczególnym naciskiem na efektywności tych technologii.
Nowe bloki konwencjonalne dysponują instalacjami pozwalającymi spełnić najbardziej surowe wymagania ochrony środowiska (konkluzje BAT). Sprawność nowych jednostek konwencjonalnych – przy odpowiednio wysokich parametrach pary przegrzanej i ciśnienia (parametry ultranadkrytyczne) – być może sięgnie 50%, jednak patrząc z dzisiejszej perspektywy w Europie takie technologie nie będą rozwijane.
Mając na uwadze jednostkowe emisje CO2 możliwe że będą rozwijane projekty bazujące na poligeneracji (równoległym wytwarzaniu energii i mediów chemicznych) czy kogeneracji. Upowszechnienie układów hybrydowych, w skład których będą wchodzić także magazyny energii wielko, średnio i małoskalowe (w tym samochody elektryczne), przy jednoczesnym szybkim wzroście kosztów sieciowych (zapewnienie niezawodnego działania sieci w systemie opartym na OZE) może spowodować odchodzenie zamożniejszych klientów w sferę off-grid, co dodatkowo mogłoby podnieść koszty sieciowe pozostałym. Już dzisiaj możemy wskazać przykłady produkcji na własne potrzeby i to zarówno w małej skali (prosumenckiej) jak i w postaci dużych bloków energetycznych (jednostki CCGT wybudowane przez ORLEN) – ten trend będzie utrzymany powodując rozwijanie technologii pozwalających na osiąganie kilku produktów w jednym procesie – np. energia elektryczna, ciepło, chłód, sprężone powietrze, technologie power to gas, itp. Niemniej w perspektywie długoterminowej nadal będą rozwijane technologie związane z OZE oraz magazyny energii, ze szczególnym naciskiem na efektywności tych technologii.
Także technologie smart w zakresie IoT, smart grid i smart metering będą, na skutek szybkiego rozwoju, coraz bardziej dostępne i konkurencyjne, co może stworzyć podstawy dla nowych gałęzi biznesu np. usługi zarządzania rozproszymy instalacjami OZE albo bilansowania wydzielonych obszarów opartych na takich źródłach.
Zmieniać się będzie rola sieci dystrybucyjnej, która w coraz większym stopniu będzie stanowiła o bezpieczeństwie systemu energetycznego i jakości dostaw. Z dużym prawdopodobieństwem rozwijane będą technologie dla micro-grid i prosumentów, w tym magazyny sieciowe. Kolejnym zauważalnym trendem będzie przyspieszenie rozwoju elektromobilności. Wzrośnie zapotrzebowanie na energię elektryczną i produkty powiązane (infrastruktura sieciowa, nowe usługi). Z drugiej strony, wyzwaniem będzie zapewnienie dodatkowego zapotrzebowania na moc w godzinach szczytu porannego i popołudniowo-wieczornego. Konieczne będzie odpowiednie dostosowanie oferty dla właścicieli pojazdów elektrycznych i stworzenie systemu zachęt do ładowania pojazdów w godzinach nocnych – aby zbilansować zapotrzebowanie na moc.
Podstawą działania sieci będzie jej pełne ucyfrowienie – 100% inteligentnych liczników i upowszechnienie IoT jako narzędzia zapewnianie elastyczności i pewności dostaw energii elektrycznej.
